اینکه من بگم چند سال هست که دارم پیانو میزنم رو خدا میدونه و اینکه من چند تا اهنگ بلد هستم که بزنم رو هم باز خدا میدونه (صفر)
حالا که دقیقا سر کوچه امون یه کلاس پیانو هست و من خیلی راحت میتونم برم اونجا، ولی اینکارو نمیکنم.
چرا که من لیاقت کلاس پیانو رو ندارم و اگه خیلی آدم باشم، همه اینهایی که هزاران سال هست بهم یاد دادن و هزاران کتابی رو که دارم رو، تمرین میکنم.
یه این میگن شعور جمعی و جزئی.