چغور پغور

دوباره دچار معضل خبر خوندن شدم. البته الان هر جور فرار کنی آخر به اخبار میخوری ولی من باز میرم توییتر و میخونم و اعصابم خرد میشه و نا امید میشم از اصلاح جهان. نا امید بودم ولی اینجوری بود که مثلا شاید ۱۵ سال دیگه من ببینم اینا دیگه نیستن. شاید هم همین بشه ولی اون موقع دیگه ایرانی هم نیست. یعنی تقریبا دارم مطمئن میشم. اینها اگه تک تک دم در خونهامون نیان که بکشنمون، از بی آبی مجبور میشیم کوچ کنیم. بعد من میگم اَخ و تف. ولی به این فکر میکنم که در تاریخ همیشه از ما و افغانستانیا، بد بخت تر هم بوده. بعد میگم همین یه تجربه زیستی رو بیا از دست ندیم. و دو ساعت خوب میشم و باز میرم اخبار میخونم و دوباره اَخ و تف.