چغور پغور

همواره.

چون واقعاً هیچ‌جا به‌اندازه‌ی وبلاگ برام امن نیست. خیلی این فضا رو دوست دارم و شاید وقفه‌هایی بیفته ولی بعید می‌دونم روزی برای همیشه ترکش کنم.

باور کنی یا نه،  حقیقته ((:

ببین کی این‌جاست. من هی یادت می‌افتادم این چند روز.

واقعا "السلام علیک"!

مینااا. نمی‌دونی چه ذوقی کردم وقتی دیدم ستاره‌ی کنار اسم وبلاگت روشن شدههه. خوش برگشتییی.