دوشنبه ۶ ارديبهشت ۰۰
روز چهارم
"نترس. نترس. نترس بچه جون.
برو. برو بازم به میدون.
امید، نذار بمیره.
(چی گفتم؟)
غم جای اونو بگیره
(فهمیدی؟)
بخند. بخند. برو دوباره
هر کار، یه راه، یه راهی داره."
+پسرخالهِ کلاه قرمزی.
اولین اقدام سخت، قهرمانانه، در جهت سلامت روان، سخت و سخت و مهم و مهم که باید پارسال میکردم رو امروز کردم.
امیدوارم بتونم روی تصمیمم، ثابت قدم باشم. این هم تمرین دوم. نوشتم بدونم چه تاریخی بوده.
در این وبلاگ یه آهنگ گذاشته بود که در توضیحش این بود که آهنگ مورد علاقه خودش و دوست مصریش از آب در اومده. من رفتم گوش دادم و الان آهنگ مورد علاقه من هم هست.
مورد علاقه من و یه پسر مصری و یه پسر ایرانی. دنیا خیلی جای باحالیه. نه؟