چغور پغور

 برای هرچه بود اشک ها را ریخته و غصه ها را جویده،هضم کرده،جذب کرده و در نهایت به سافت تیشو تبدیل کرده و هر چه بگذرد باز عجین در ماست‌.

حال در اینجا ،در این لحظه که غمی نیست،غم میجویم.
معتاد غمگین بودنم.